ŞANGAY MİSALİ - ŞİYAR ÖZDEMİR

Şangay Misali

Kurşun tükürdü kuşlar saçlarıma
Birden kesildi kilisenin çanları
Oluk oluk geberdi otobüsteki dayılar
Aklımda yalnızca gözlerin kaldı

Sevdasız bırakıldık tam ortasında sanayilerin
Filtresiz bacaların üzerine yattık
Üşümüştük, çok üşümüştük
Yan komşunun mangalını çaldık
Ve dumanla doldurduk ceplerimizi 
Ve usul usul öptük ölülerimizi
Ve de sessiz sessiz ağladık

Fikirlerim kabul görmezdi pek
Bu yüzden ayrıktır dişlerim
Hem benim gözlerim de orantısız
Sözlerim çelimsiz
Bir yüreğim var bir ben varım
Şimdiyse yüreğim senin
Geriye kalan bir benim, yarısı senin.

Hislerimin şarabını taşırdım bu sabah
Gökyüzü kızıllaştı
Daha ısırmadan dudaklarımı
Kanlar fışkırdı
Ve unutmadan söyleyeyim
Hediyelerimiz de Cengiz abinin arabasında kaldı.

Basit kelimeleri sevmezsin sen
Bilirim
O yüzden kolektif seviyorum seni.
Onu bunu bilmem ama 
Erzurum da artık Şangay misali.

Şiyar Özdemir