KIRIK - ŞİYAR ÖZDEMİR

Kırık

Dünya'nın fay hatlarında
Şu güzelim kızcağızın saçlarında
Bir de bizim kahvehanenin dört bir yanında
Kırıklar vardır

Mesela bizim kahvehanede, hemen yan masamda 
Zarlar atılırken yüksek tansiyonla
Bir amcanın dili yandı, muhtemelen sıcak çaydan
O hissiyatla düşündü Brezilyalı maskotları
Ve o hissiyatla anımsadı cehennemi
Ve de birden bağırdı 
Biz bir şey anlamasak da
Brezilyalı maskotlar ve cehennem arasında ipince çizgiler vardır
Ha bir de bizim amcanın ardında nice başka kırıklar vardır
Yerkabuğunun levhasında
Yakın coğrafyaların ortasında
Ve de odacıklarında çapkın yüreğimin.

İkircikli arzularımın diriliğini koruyan 
Kırık anımsayışlar, kırık sorular vardır hatırımda
Mesela bizim orda en kaliteli tütünü din tüccarları sarardı
En sevdiği kelime 'garip'ti kumral saçlı bir çocuğun 
Ve en ağır küfürler öğretmenlerin ağzındaydı
Gerçi hepimiz öğretmendik bir nebze de olsa
Aynı zamanda doktor, aynı zamanda avukat, aynı zamanda fahişe!
Evet, evet... Fahişe.
Hayır, hayır. Ayıp bu, Antonio.
Ayıp, ayıp, ayıp.
Hepimize aşılanan ayıplıklar
Hepimize aşılanan kırık ahlaklar vardır.

Biraz biraz kırık olmak gerek
Bir bütün olabilmek için
Biraz biraz kırıklaşmak gerek 
Bir ölüyü uyandırmak için
Şimdi ben biraz biraz kırıklaşıyorum
Milim milim dokumak için yaşam kilimini
Ve de defolup gidiyorum.
Korkma canım bir şeyden değil.
Sadece defolup gitmek istediğimden.
Kırık, kayıp, çelimsiz vedalar bırakıyorum
Suda parlayan asimetrik yansıyışlar 
Ellerimden kayıp giden bir istavrit
Ben gidiyorum da
Bari sen gitme istavrit.
Gitme.
Orda kal, orda kal... Portakal.

Şiyar Özdemir