GİZSİZ - YUNUS YÜKSEL

Gizsiz 

Yüreğime saplanır, görünce aşkın şiirini. 
Hain belemiş gözlerim, şiirlerin şairini. 
Kulağıma gelir safsatalar, beni sevmediğine dair. 
Sev, sen sev, geri kalan durumlar bariz. 

Nedir bu gürültü! Kalbimden gelen. 
Sen mi kırıyorsun? Yoksa parçaları mı topluyorsun? Yerden. 
Bensiz mi gidiyorsun? Bu telaş neden ?
Vuruldum! Vuruldum! Aşkına geçip gittim serden. 

Solmuş dünyanın rengi, yalandan. 
Görenler mi şanslı? Göremeyen mi? Ne istersin kuldan.
Tanrım sensin, kurarım senle bir kam.
Bana ne mevki gerekir, ne makam. 
Yeter bana, biraz gözlerine bakmak.

Sallanıyor! Doğruları rüzgar da bile. 
Aşk dışında her işe karışır hile. 
Hep dürüst kalsam, hep dürüst sever mi? Yine.
Dedikodu çoktur, illaki düşeriz dile.

Tokat gibidir gerçekler, gerçekten. 
Aşkın dilidir aşkın, evrensel.
Bir göze taparım, bir söze. 
Sadece aşk ve ahlak gerekir öze.

Mevlana'dan bir ders, dönerim sana doğru. 
Bir üzülsen, yüreğimi kaplar korku.
Hak senin, senin hakkındır sorgu.
Arar iken seni gözlerim ruhum yorgun, umudum solgun.

Yunus Yüksel