Sonsuz Sonbahar
Bir mayıs akşamının, yağmur damlalarıydı, yaşlı gözlerimdeki tebessümü gizleyen.
Hüzünler kovalar, geceler boyu izleyen.
Sonbahara olan özlem ve hislerim,
kapımı çalan krizler histerik.
kapımı çalan krizler histerik.
Gerçek yüzümü görenler, bakıp ablak suratıma derler pis herif
Bir şeyleri değiştirmek istersin, aşkın insanlara değil kitaplara ise
Basit şiirler karalarsın almadan hayatı tiye.
İstersin var olmak, düşündüğün halde var olmadığın, kalabalık yalnızlıklar içinde.
Kimi için hiçsin de kimi için her şeyken.
Tuhaf olmalı, sonbahara bitmeyen bir aşk beslemek ve tuhaf olmalı, gizli gizli şiirler yazmak sonlu sonbahara.
Tuhaf olmalı, güneşli günlere nefret ve tuhaf olmalı, yağmura olan hislerim
Tuhaf olmalı, güneşli günlere nefret ve tuhaf olmalı, yağmura olan hislerim
Sonbaharı beklerim, yere düşen ve ölümü andıran, geçliği yitip giden yaprakları izlerim.
Bulutlara bakıp, yağmurlar için yalvarmak ve mevsimlere bağırıp ''lütfen, hepiniz gidin sadece sonbaharı bırakın bana'' demek isterim.
Herkesin kaçtığı yağmurları, yakından tanımak, yere düşen ölü yaprakları zevkle ezmek, uzayan gecelerde düşlerim sonsuz bir sonbahar umarım bu baharım olur son bahar.
Yunus Yüksel