KALYONCU - FATİME EFE

KALYONCU - FATİME EFE


KALYONCU

Parmaklarının izmarite sarılışını uzun uzun izleme şehvetimi yitiremiyorum 
Perçemlerinin alnını öptüğü noktada düğümleniyor çene kaslarım
Uzun tünel bitişlerinin son çeyreğini gözlerine taşımış Tanrı
Hangi iki dağ arasından bitmeydi 
Kimi kime kavuşturuyordu
Düşünmedim hiç
Prensipsel eksikliklerim 
Bilirsin
Biliyor musun Meyra
Bu kapıdan kaç kişi çıktı
Kaç kişi sırtını döndüğü an unuttum nüfuslarını
Ama senin gölgen değse menteşenin asimetrik yamacına 
Ben menteşenin gölgesinde yaşardım
Hiç duymadığım sesinden öpüyorum birtanem
Oysa bozkırın yataklarında nefesini dinleyebilirdim 
Gülüşüne dalıp, onu içimde saklayabilirdim
Fazlası ziyan olmasın
Ben Güneydoğu Anadolu'da kalyonculuk yaparım
Ondan belki de hiç değmedi bakışlarımız
Küçük şehirde ha bire birbirimizi ıskalayışımız 
Dayanmazdı belki yüreğim ikinci görüşteki aşka
Meyra,
Ben birazcık da senden olabilmek için alnında bitişen çizgileri gözlerime taşıdım
Seni sevdiğimden beri
Sesini duyarsam diye konuşmayı bıraktım
Her ikindi ve yatsıda yürüyorum en kalabalık meydanlarda
Sense hep başka hayatlara değiyorsun sevgilim

Fatime Efe

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski