DÜŞE DÜŞÜŞ - KAĞAN SUSAM

Düşe Düşüş

Sessizce merdivende ölürken haykırıyordu 
Beynimden sızan gürültü odaya dolarken 
Bana bakan üç dört duvar dolusu yüz
Ve yağlı gülümsemeler 
Sadece gece benimleydi o sıralar
Ölüm deri eldivenlerini giymiş 
Ortaya kan sıçramasın derdindeydi
Sessizce merdivende ölürken yaklaşıyordu 
Edilgen kanserim büyüyor 
Kendini asmaya hazırlanan bir karga 
Sabaha karışıyordu
İnce kesim iki dudak
Çok yakındı ve yakıcıydı
Puslu gözleri vardı ölümün
Beni karanlığa ışığa ve sonra uçuruma çekiyor
Tamamen düşmeme izin veriyordu
Sanki 
Sanki bütün mutlu sonlu hikayelerin üstüne 
İrin bulasmis 
Sanki katran karası ciğerlerim dışarı taşıyordu
Soyut bir cinayet vardı kentte 
Karakolsuz kentin en ücra
En karanlık sokağında
Vurulmuştum ben...

Kağan Susam