Yakamoz Etkisi
Bir gece
vakti gördüm seni.
Yakamozun
göz kırptığı sulara bakarken,
Yeni
filizlenmiş bir buğday tanesinden daha taze gülüşünle, duruyordun orada.
Yeni gün doğumlarına kucak açar gibi açmıştın kollarını,
Beklediğin bir şey mi vardı?
Yoksa kaybettiklerini
mi izliyordun uzaklarda.
Kendi
topraklarını mı özledin.
Neden eğildi
başın, neden bakmak istemedin.
Prangalarını
çıkarmış tabularını yıkmıştın.
Yine mi karamsarlığa düştün?
Küstün mü yoksa tekrardan dünyaya.
Hayallerin vardı güya, kimselere ait olmayan
Bir yer bulacaktın, sözün vardı bana,
Benimle yaşayacaktın kimsesiz diyarlarda,
Çobanların bile bilmediği dağlık alanlarda,
Günlerin hep gece olduğu tenhalarda gündüzlerin ılık olduğu köşelerde.
Şimdi ise
kaybetmişsin umudunu.
Tekrar aç
kollarını korkma! Güneşi selamla,
Ağlamadan
gülerek çiz doğa resimlerini.
Tekrardan
ara hiç var olmayan yerleri,
Hiç var
olmayan sen ara düşlerimi soldurmadan gülüşlerini.
Yunus Yüksel