Ihlamur
Denize karşı bir bank bulalım
Oturup uzun konuşalım
Dalgalar ve kuşlar kendilerine has seslerini çıkartsınlar
Ben tekrardan sen hariç bütün seslere sağır olayım
Saçlarımız beyazlamış, ellerimiz buruşmuş olsun
Geçen onca zamana rağmen ruhlarımız hiç yaşlanmamış olsun
Mazi yüktür omuzlarımızda
Yük olsun, konuştukça hafifletiriz
Ihlamur kokusu gelsin burnumuza Çengelköy’den
Ihlamurlar çiçek açmış der kalkarsın yeniden
Oysa sen de ben de biliriz
Ihlamurlar güzde çiçek açmazlar
Buna rağmen sen ıhlamurları bahane edersin
Ben yine sana inanmayı seçerim
Ayşenaz Efe