Bizsizlik Zamanı
Sonbahardan nefret ederim. Benden aldıkları, çaldıkları için. Güzel bir ağacın yeşil yapraklarını sarartıp dökmesi, seni benden uzaklaştırıp sonra çalması gibi. Yaprağın toprakta erimesi, bedenimin senin sevgisizliğinde ezilişi gibi toprağa karışıyor. Birlikte bir hiç olamayışımızı özetliyor bu. Hafiften kuru soğuğu hissetmek sanki aramıza girecek soğukluğu hissetmek gibi sıyırıyor etimi parça parça. Senle bütünleşip bütünleşemediğimi bile anlatamıyordu bana yağmur bulutları. Anlatsa kovadan boşalırcasına yağacak yağmur ama yağamıyor. Yaprak çıtırtısındaki müziğime eşlik edemeyişlerin gibi kan ağlıyor içim, ya hep ya hiç demenin başka bir sencesi miydi bu bilemiyorum. Bak, bitti neredeyse sonbahar. Şimdi zaman ne sensizlik ne de bensizlik zamanı. Zaman sadece bizsizlik.
Eylül Merve Demir