Ben Bir Şair Değilim
Sana
"Asuman" desem,
Mavice
dokunur musun umutsuzluğuma?
Meltemce
işler misin; yüreğini, yüreğime?
Geyikli
geceden koparıp aşkları, bize örter misin?
Yağmurda
yürüyen şairin günlüğünden koparıp sayfaları, sarar mısın yaralarımızı?
Karanlığa
çöken aydınlıktan çalıp yıldızları, biz üşüdükçe yakabilir misin?
Sevgilim,
ben bir şair değilim
Lakin sana
yaraşan mısralar, mürekkebimi çalıyor
Dantel
dantel işliyorsun sancılarını, fiskoz gölgeme
Kaç tanda
sarmak için kokunu, evinin kırık merdivenlerine yattım?
Kaç şarkıyı
sana besteleyip, lacivert tahta kalemiyle alçısız duvarıma yazdım?
Sevdi mi bir
kör bakışı andırır gözler
Ben içimde
sen varsın diye kendimi sevmeye başladım
Aynaları
senden yaratmış tanrı
Her aynada
yargılayıcı bakışların takıldı gözlerime
Baktığım her
aynayı kırdım
Cumartesileri
köşede falan bir klarnetçi vardı
Aşk, insana
yaşadığını hissettirir derdi
Bu, sana
sondan kaçıncı intiharım?