GECE
Ve gece yine şahitlik ediyor mısralarıma.
Bu konudan biraz muzdarip, biraz da şikayetçi aslında,
Zira sen diye başlıyor, seni yazıyor, sana yazıyorum yine.
Geceyi, geceyi diyorum en iyi ben bilirim.
Ben tanırım sabahın en körünü.
En çok ben gördüm, ben tanık oldum güneşin doğuşuna.
Ve bak yine başka bir gece, yağmur yağıyor dışarda.
İzlerken büyük bir hasretle toprağa kavuşmak isteyen damlaları,
Hafif bir gülümseme belirgenleşiyor yüzümde.
Kavuşmak dedim ya sen geldin herhalde aklıma.
Garip, aslında çıkmıyor, duruyorsun çoğu zaman orda.
Neyse gülüm epeyce geç oldu artık.
Saat sabaha çeyrek var
Bilirsin hani uyumak lazım
Ama şairin de dediği gibi
Gözlerimizin değil,
Acılarımızın uykuya ihtiyacı var...