ÇATIŞMALAR
Toplu taşıma araçları şüphesiz yaşlı genç çatışmasının en çok görüldüğü yerlerden biridir. Her kesimden vatandaşın kullandığı halk otobüsleri bu çatışmanın harp yeri olmuştur adeta. İlk kıvılcımın sebebi de bellidir zaten. Yer vermek ya da vermemek.
Kesin olan bir şey var ki yaşlılara saygı duyulmalı. Bir işte çırak ustasına nasıl bir saygı besliyorsa hayatta bizden daha tecrübeli olan kıdemlilere de aynı şekilde saygı duyulmalıdır. Biz buna görmüş geçirmiş deriz. Ya da bir gidip dönme meselesi var ağızlarda. Sonuç olarak halk dilinde bu çok net ifade edilebiliyor. Gel gelelim en büyük saygı ölçütümüz otobüslerde yer vermek olunca iki taraf da nasibini alıyor. Millet olarak isteklerimizi dile getirmekte çok zorlandığımız aşikâr. Biri bize bir şey ikram eder ve bir sürü teşekkürler ve zahmet olmasınlardan sonra ikna olan kişi, ikramı kabul eder. Aynı şekilde otobüste otururken kimse senden yer istemez. Birtakım bakışmalar, of ve puflar, gençlik yakınmalarından sonra olayı çakan gencimiz ayağa kalkar ve yerini buyur eder. Alçak gönüllü amca veya teyzemiz küçük ret cümlelerinden sonra bu ikramı kabul eder. Ama diyelim ki olayı çakmadınız ya da çakmak istemediniz.
Bunun nedeni bütün gün çalışan, okuyan, koşturan genç arkadaşların uzun yolculuklarında az da olsa bedenlerini dinlendirmek istemeleridir. Yaşlı arkadaşların ise küçük bir kısmı bunun farkında olsalar da geneli için konuşursak gençliğin nereye gittiğini tartışmaktan belki de bunu düşünememiş olabilirler. Bu vicdan ile beden yorgunluğu arasında kalan gençler ise farklı çözüm yöntemleriyle (kulaklık, uyumak, göz göze gelmemek…) direnerek ya da yerlerini verip yorgun ama huzurlu bir şekilde yolculuklarına devam eder.
Bu çatışma, çatışma olmaktan hiçbir zaman çıkamayacak belki ama hoşgörü ve empati o anı kurtarır diye düşünüyorum. Bugünlerde önyargılarla dolu iki taraf, önyargılarını görmezden gelebilirse insan olduğunu ve aynı ülkede millet olduğumuzu hatırlayabilirse en doğru kararı verebileceğini düşünüyorum.
İlber Ortaylı’nın şu sözleriyle bitirelim: “Z kuşağının başında bela var. Gömülecek tiplerle övülecekler yan yana. Olmaz! Orada Türkiye bozuk, Z kuşağı değil.”