BİR GARİP YAŞAM - ŞİYAR ÖZDEMİR

BİR GARİP YAŞAM - ŞİYAR ÖZDEMİR


BİR GARİP YAŞAM
Ben, neyim?
Sen, nesin?
Biz, kimiz?
Sahiden amacımız neydi bizim?
Yaşamak dediler ya,
Yaşamak!
Ve biz sıvadık kollarımızı
Şimdi yaşam sofrasındayız
Şimdi iştahlıyız hiç olmadığımız kadar
Etiyle kemiğiyle, buradayız işte
Meşrubatlarımız içtiğimiz antlar
Birer birer hıyanet kokacaklar
Ve ince ince işlemiş damarlarımıza
O ekmek bandığımız kahpelik

Neydi yahu?!
Amacımız neydi bizim?
Bıkmadan usanmadan mertebeler atlamak mı
Başımız yeryüzünün tavanına değene dek yükselmek mi
Bir yol seçip geriye bakmadan koşmak mı
Zevk okyanusunda boğulana dek dibe dalmak mı
Garip.

Ve biz inançlar bulduk uğruna öleceğimiz,
Bize ait olmadığı halde benimsediğimiz inançlar
Pencerelerimizi kapattık
Kapılarımızı çalanlara söyleyin: Çalmasınlar!
Bekliyoruz, elimizde taşlar ve mızraklarla
Ve söyleyin: Aradığımız huzur kandadır!

İri iri doğruyoruz insanlığı,
En keskin hançerlerle
Umarsızca tutunduk tutarsızlığa
Öfkemizden yaptığımız basamaklarla
Derin derin soluduk bulanık havaları
Susamıştık, çok susamıştık
Anlamadan bilmeden içtik en zehirli suları
Neredeyiz diye de soran olmadı
Kibir kokan bir garip yaşamdan
Gelip geçiyoruz işte.

Ne sandın yahu?!
Adın baki mi kalacaktı
Bayrağın ebediyen omuzlarda mı dalgalanacaktı
Vakti gelince hazır olacak yerin toprağın içinde
Ama önce sen yaşat toprağı kendi içinde.
Şiyar Özdemir

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski