Karmaşa İçinde Hissizleşmek
Aslında hissizleştiğimizi anlamak için hissizleşmiş olarak hissetmemiz lazım, belki de hissizleşmek olarak adlandırdığımız şey bir hissetme meselesidir. Kafamda karmakarışık sorular dönüyor. Kafam karıştıkça daha da sessiz kalmak istiyorum. Gitgide derinleşiyor, gerçeklerden uzaklaşıyor ve kendi ütopik alemime çekiliyorum. Gerçek olarak algıladığımız her şey bir yanılgıdan ibaret olabilir. Her şey çok karışık geliyor ve böylece ben de karışık düşünüyor, karışık konuşuyor hatta karışık yazıyorum. Başka bir ihtimalle konuşamıyor bile olabilirim. Bazı şeyler anlamsızlaşıyor, bazı şeyler bir hiçe dönüşüyor; buharlaşıp uçuyor.
Duyduğum sözler,kulağımda dalgalanan şarkılar ve gördüklerim her şey saçma gelmeye başlıyor. Okuduklarım garipleşiyor. Başka bir olasılıkla bu yazdıklarım da yanılgılar dünyasına ait olabilir. Belki de saçmalayan benimdir. Hatta belki de gerçeklerle doğruların ; ihtimallerle , yanılgılarla ve gerçek olarak algıladıklarımızla hiçbir alakası yoktur. İhtimaller, yanılgılar ve gerçekler beni amansız bir şekilde karmaşaya sürüklüyor. Bütün bu cümleler tamamen saçmalıklar dünyasına bile ait olabilir.