Dalgalar Yükselirken
Vuruyordu dalgalar ardı ardına
Kıyıya , taşlara ve insanlara
Ve suyun sesi yükseliyordu
Bir kez daha
Ve bir kez daha
Kıyıya bir başına gelmezdi su
Kanlar sıçrıyordu adeta sular taşlara çarparken
On , yüz ya da binlercesi ölüyordu insanların
Dalgalar yükselirken gözyaşlarıyla
Kıyıya gelen her su yakılan bir ağıt,
Amansız bir öfke,
Kararsız bir sancıydı.
Dağlar kafes olmuş birer birer
Martılar gardiyan,
Deniz kandan yataktır
Esen bu rüzgar lanetli duman
Her dalga bir ihanettir aslında
Kendinden kaçar
Her seferinde yeni bir yara açar
Issız , sıcak bir yara.
Vuruyordu dalgalar ardı ardına
Kıyıya , taşlara ve insanlara
Ve suyun sesi yükseliyordu
Bir kez daha
Ve bir kez daha
Kıyıya bir başına gelmezdi su
Bir yandan kan getirir bir yandan bahar
Bir yandan umut olur bir yandan kurtuluş
Su her çarpışında kıyıya , bir dilek kabul olur
Dünya'nın herhangi bir tarafında
Kılıçlar değil kalemler bilenir artık
Güneş gülümser tekrardan
Ve yıldızlar daha güçlü parıldar
Bulutlar da özgürdür martılar da
İnsanlarsa düşündükçe berhudar,
Düşündüğü kadar hürdür.